زمین می خورم

دارم مثلِ بارون زمین می خورم
توی معبدِ عشقِ زیبای تو
اسیرِ هنوزم دلِ ساده ام
به زنجیرِ چشمِ فریبای تو

من از عشقِ تو پشتِ پا می خورم
توی بهتِ تنهایی و بی کسی
تمومِ وجودم یه کوهِ یخه
تو دریای بی رحم دلواپسی

ببین وقتِ دل کندن از قلبِ من
تنِ قلبم از غصه آکنده شد
ندونستی با رفتنت نازنین
لبِ من پرِ از حسرتِ خنده شد

گلایه ندارم دیگه از کسی
خودِ من دلیلِ همین ماجرام
به تو هدیه کردم دلم رو ولی
دلم رو نخواستی گلِ بی وفام

روی عکسِ پیوندِ ما پر شد از
غبارِ فراموشیِ عاشقی
تو گلدونِ لب تشنه رو پنجره
نمونده دیگه ردی از رازقی

من و خط زدی از همه لحظه هات
تو رو من ولی رج زدم ، تا خودم
نباشم همون آدمِ ساده که
یه روزی به عشقِ تو عاشق شدم

ترانه سرا : باربد هاشم پور
آهنگ ساز و خواننده : ناصر حیدری
تنظیم کننده : آرش آزاد
سال انتشار : 1396

بارگیری آهنگ